Dag Lieve Hugo...
Ongeloof en verdriet. Voor dit vreselijke gemis zijn geen woorden te vinden....
Lieve Hugo
Wat is dit onwerkelijk. Je bent er niet meer.
Pas een half jaar oud en nog niet eens volgroeid hebben we al afscheid van je moeten nemen.
We zijn verdrietig en van slag en nog vol ongeloof. Dit hoort niet te gebeuren.
Wat was je ineens ziek en we begrepen niet goed wat er met je aan de hand was.
Tijdens een zware operatie bleek dat de oorzaak van al deze ellende een saté-prikker was, die je had opgegeten en je organen van binnen had beschadigd.
Na een zwaar weekend waarin we met elkaar voor je leven hebben gevochten, bleek er te veel beschadigd te zijn en gaven je nieren en je hart het ook op en hebben we je in moeten laten slapen.
Wat een ellende, hadden we het maar geweten.. was het maar nooit gebeurd....
Je hoorde bij ons en was lid van het gezin. We missen je ontzettend en zullen je niet vergeten.
Leo, Ingrid, Mauro en Elvira