Nog even zal het stel compleet zijn...
Voorlopig moeten we het even doen met de onderstaande portretten. Het zijn een stel dondersteentjes die de boel uitstekend op stelten kunnen zetten, maar tegelijk ook zó vreselijk lief. Naast alle noodzakelijke werkzaamheden wordt er ook met volle teugen van hun spel genoten. De grote meiden hier zoeken toch wel vaak - als de ukkies wakker zijn - de rust elders in huis. Het is niet (of toch wel) voor te stellen wat een geluid ze kunnen maken; de mini-hondjes. Niet alleen grommen en blaffen ze in hun spel. Ook wordt natuurlijk gepiep geregeld gehoord "Auw joh, je doet me zeer". Daarnaast het geluid van scheurende kranten, rennende van pootjes, een geregelde crash tegen een hekje (valt niet mee je eigen pootjes bij te houden), gejank "ik wil eruit en op schoot" of natuurlijk "ik heb nòg meer honger" en tot slot - als ik nu niets vergeet - natuurlijk het speelgoed. Want dat is vanzelfsprekend supergrappig als dat gekke geluidjes maakt.
Hier zijn ze dan voor de laatste keer op een rijtje; de zes meisjes en de drie jongens. Wederom op volgorde van geboorte en nu met de roepnaam. Eerst de meisjes, v.l.n.r. puppie roze (Lizzy), paars (Lola), wit Senna Catoo), rood (Vera), lila (wordt nog hard over nagedacht) en geel (Doortje). Klik op de foto om een vergroting op het scherm te zien!
En natuurlijk de jongens, v.l.n.r. puppie blauw (Hugo), groen (Dragan) en bruin (Denzel):
Bijna niet bij te houden...
De ontwikkeling van de pups heeft een flinke spurt genomen. Wat gaat het nu hard. Van een kwart bekertje met brokken, gaat er nu al bijna een hele beker per keer naar binnen. En met enthousiasme ook. Sinds twee dagen worden de pups even niet meer gewogen. Ze groeien zo hard dat dit - behalve dat het niet meer nodig is - ook wel een beetje erg krap wordt op de huidige weegschaal. Duidelijk te zien wel aan de foto's. De pups zijn voor het eerst naar buiten geweest. Niet lang, want dat is nu wel even heel wat anders dan voor het eerst in de buitenlucht komen met 18 of met 8 graden. Maar er wordt al wel hevig gepiept als het hekje dicht zit. Ze vonden het duidelijk wel erg interessant. Het zit op het moment niet erg mee met het maken van foto's. Ook hierin een groot verschil met een voorjaars/zomernest of een winternestje. Tig foto's gemaakt, maar de meeste zijn helaas wat te donker geworden. Toch zijn er wel weer wat leuke nieuwe foto's te vinden hier in het album van de 4e week. We hopen maar op meer en een overtuigend zonnetje... Trouwens er was ook al stilletjes een album van de derde week bijgevoegd, maar dat is wellicht overbodige informatie...
Gelukkig is op de webcam ook veel te zien. Nou ja.... vooral vaak slapende pups, dus je moet wel een beetje geluk hebben met de timing. Als ze wakker zijn, zijn ze ook héél aanwezig. Er wordt dan heel wat gedold met elkaar. De tunnel is nog altijd een feestje (en voldoet overigens ook prima als slaapplaats voor de afwisseling). Eenmaal wakker moet er eerst gegeten worden! Dat laten ze wel horen en in koor is het natuurlijk veel duidelijker om je wensen over te brengen. Vereist is dus wel dat de brokken altijd al geweekt klaar voor het stel, dus kunnen ze op hun wenken bediend worden. Maar soms laat ik ze ook even klagen om de boodschap over te brengen dat piepen niet helpt. Meestal werkt dit... en soms ook niet :) Met z'n 9-en staan ze sterk!
Zoals de hoeveelheid brokken worden opgevoerd, zo ook de hoeveelheid poepjes. Die waren een week geleden nog min of meer schattig te noemen. Dat wordt nu al een heel stuk minder. Catou vindt dat zodra er wordt overgegaan op brokken, haar opruimtaak er wel zo'n beetje opzit. En gelijk heeft ze. Het voeden gaat niet meer van harte. Vandaag heeft ze voor het eerst - en met succes - staand de pups eten gegeven. Hopelijk is dat voor haar wat prettiger.
Nog een paar dagen en dan is het alweer tijd voor de volgende ronde pasfoto's...Daar zijn we weer...
Hier zijn ze dan de zes meisjes en de drie jongens. Wederom op volgorde van geboorte. Eerst de meisjes, v.l.n.r. puppie roze, paars, wit, rood, lila en geel. Klik op de foto om een vergroting op het scherm te zien!
En natuurlijk de jongens, v.l.n.r. puppie blauw, groen en bruin (klik voor een vergroting):
Negen prachtige individuutjes...
Hieronder dan alweer de nieuwe pasfoto's. Ja, een aantal zien er wat slaperig uit, maar om de hoeveelheid tijd en energie binnen de perken te houden - die in het fotograferen gaat -, moet je het juiste moment uitkiezen, zodat het stel een beetje meewerkt. Nadeel is dan wel weer dan een aantal ook maar moeilijk hun oogjes open kunnen houden, laat staan overeind blijven zitten :) . Gelukkig toch weer gelukt… Stuk voor stuk prachtige kinders van Catoutje en Yarno!
Hier zijn ze dan weer; de zes meisjes en de drie jongens. Wederom op volgorde van geboorte. Eerst de meisjes, v.l.n.r. puppie roze, paars, wit, rood, lila en geel. Klik op de foto om een vergroting op het scherm te zien!
En natuurlijk de jongens, v.l.n.r. puppie blauw, groen en bruin (klik voor een vergroting):
Er stonden al 37 foto's in het album van de 4e week, maar er zijn er nu nog eens 47 bijgevoegd (alsof dat nog niet genoeg was:)). Opnieuw niet allemaal even goed gelukt - misschien toch maar een 'échte' camera aanschaffen - maar even goed wel een leuke impressie van de ontdekking van de tuin... En natuurlijk is ook de communicatieles van Büszke een hele gebeurtenis :) .
Ondertussen zijn de dagen snel gevuld. Het 9-tal houdt me goed bezig. Het is opletten geblazen wanneer ze wakker worden. Ze willen dan graag naar buiten om daar hun boodschap neer te leggen. Althans de meesten willen dit. Dus dan moet snel de deur open. En ook weer niet te lang, anders zitten vooral de grote honden hier te bibberen op de bank en bovendien de pups die weer willen gaan slapen ook.
Met de zindelijkheid gaat het dus zeker de goede kant op. Temeer omdat ze eigenlijk zelf – met z’n 9-en - de werpkist vol groeien, dus is het plassen daar ook geen eenvoudige opgave meer, als je broertjes en zusjes er nog liggen. Toch is er altijd nog wel eentje die zich even vergist als het minder druk is. En zo draait de wasmachine nog elke avond weer een ronde.
Kranten worden soms ineens als leuk speelobject gezien door de pups. Dat is dan voor dat individuutje de eerste kennismaking met het woordje ‘nee’ en een kneepje in de nek. Dat doen we dus niet. Als dit ’s nachts ook als leuk tijdverdrijf gezien zou worden, is dat nou niet zo plezierig als op datzelfde krantje ook een poepje is neergelegd… Enfin we doen ons best de D-bende een beetje in het gareel te houden...
Update 22:47... De pups zijn net weer gewogen. Op de groeitabel is te zien dat de pups allemaal uitstekend zijn gegroeid.
Lekker stel...
De pups zijn de afgelopen week voor de eerste keer ontwormd. Gevolg is dan een onrustige nacht. Er wordt dan wat meer gemopperd door het stel. Maar verder is het nog altijd een heel tevreden stel pups. Natuurlijk worden af en toe de stembanden even getest. Je kan nooit weten of moeders daarop reageert. Helaas voor hen weet Catou precies wanneer ze echt nodig is, dus op gemier wordt niet gereageerd. Wel is het leuk om te horen.
Er stonden al 29 foto's in het album van deze week, maar daar zijn vandaag nog 35 plaatjes bijgekomen. Je kan goed zien hoe snel de ontwkkeling gaat. Waren op de eerste serie van een aantal de oogjes nog (deels) dicht. Nu 5 dagen later zijn alle oogjes zijn helemaal open en het is een drukte van belang als ze wakker zijn. Over elkaar heen duikelen is heel gewoon. En probeer dan nog maar eens een paar foto's te maken zonder een neus op de lens... De allermooiste staan hier weer in het dagboek, maar via door hier te klikken is de hele lading te zien (of bekijk alle foto's via de menuknop foto's en films).
Over een paar dagen zal de volgende reeks portretten alweer worden gemaakt. Ook zal de webcam een ander beeld gaan geven, want het is tijd de pups naar de woonkamer te verhuizen.
Voorstelrondje...
En natuurlijk de jongens, v.l.n.r. puppie blauw, groen en bruin (klik voor een vergroting):
Alweer een week oud...
Na een langdurende bevalling hadden zowel Catou als ik - langer dan we gewend zijn - veel tijd nodig om bij te komen. Daardoor liet dit berichtje ook even op zich wachten. Wel zijn al een dag of 5 foto's de vinden van de eerste dagen. Vandaag is daar opnieuw een serie aan toegevoegd. Klik hier om die te bekijken. Maar ik denk wel dat velen zich hebben kunnen vermaken met de (verbeterde) webcam.
De bevalling duurde aanzienlijk langer dan de eerdere nestjes. Er zat meer tijd tussen de pups. Wel kwamen alle pups - als er eenmaal weëen waren - vrij gemakkelijk ter wereld. Eentje had ik zelfs even niet eens opgemerkt, totdat ik Catou hard hoorde smakken, omdat ze al met de placenta bezig was. Maar de pup die het niet gered heeft was een heel ander verhaal. Daar heeft Catou nog heel hard op moeten werken en dan is het des te jammer dat een mooi meisje waar uiterlijk niets aan mankeerde niet op gang wilde komen.
Catou was de eerste dagen na de bevalling nog erg onrustig. Ze beantwoorde elk piepje van de pups. Ook 's nachts... En vond het af en toe nodig een willekeurige pup te verplaatsen. Gelukkig is ze sinds een dag of twee weer helemaal gewend aan het moederschap. Ze weet nu weer dat een pup haar vanzelf weer vindt, als die even aan de andere kant van de werpkist kruipt. De pups groeien goed. Weliswaar iets minder hard als de vorige nestjes, maar met 9 bolle buikjes en veel tevreden geluidjes, ziet het er allemaal goed uit.
Catou is gisteren ook weer meegeweest met de hele roedel om te wandelen. Duidelijk nog een beetje stijf en stram, maar ook weer zo heerlijk aan het genieten van alle luchtjes. Dit leek haar ook wel erg goed te doen. Catou kon daarna zo mooi diep in slaap zijn en heel tevreden met haar pups in de werpkist liggen. Ze komt nu ook af en toe heel even
in de woonkamer liggen. Maar je begrijpt... bij het eerste piepje gaat ze als een speer weer terug naar haar kinders.
Het lijkt erop dat we dit nestje een primeur hebben. Ik heb namelijk pup lila al zittend een poepje zien doen! Zo vroeg heb ik nog niet eerder opgemerkt... Dat beloofd wat...
De pups van Catou en Yarno zijn geboren...!
Maandagavond om 20:50 werd de eerste pup geboren. Vele uren later om 5:43 lagen er 9 prachtige pups in de werpkist. In totaal 6 teefjes en 3 reutjes. Totaal onverwacht werd Catou rond 11:00 weer erg onrustig en om 12:15 werd nog een teefje geboren. Helaas bleek voor haar de reis te zwaar te zijn geweest. Na de geboorte van dit laatste pupje had Catou de "rust" om met volle overgave te gaan moederen. En dat kan ze!
Zoals altijd hebben we nog even tijd nodig om bij te komen van een lange nacht en ochtend. De eerste dagen en nachten zijn nog wat onwennig en onrustig. Vanzelfsprekend horen de mensen op de wachtlijst zo snel mogelijk of er een pupje voor hen bijzit. Dit kan nog een paar dagen duren, ook om te zien of alles goed blijft gaan.
De webcam kan al gevolgd worden en de groeitabel is gepubliceerd en wordt dagelijks bijgehouden. En ook de eerste foto's komen eraan...
De laatste (zware) loodjes....
Weer een week... en bijna een kilo verder. Catou is gisteren voor het laatst gewogen en ze weegt nu 31,9 kg. Ongelooflijk. Best een hele zware last voor haar. In totaal is ze nu dus 8 kilo aangekomen. En dat heb ik nog niet eerder meegemaakt.
Een sprintje hier en daar trekt ze nog wel en ze heeft het ook het meest naar haar zin tijdens de wandelingen, maar haar dochters bijhouden is er niet meer bij. Eten wordt ook nog alsmaar minder. Alleen kleine beetjes passen erin. Een snack of koekje past natuurlijk altijd wel:), mits lekker genoeg. Autorijden is niet meer leuk. Ze moppert dan echt bij elke ademhaling. Gaan liggen gaat ook gepaard met zuchten en steunen. Verder is ze als vanouds wel vrolijk en nu is duidelijk te merken dat ze in mijn buurt wil blijven. Ze heeft al heerlijk liggen slapen in de werpkist. Dat leek Büszke trouwens ook wel weer comfortabel, maar dat vinden we toch maar niet goed. Dat is nu even het domein van Catou.
Het wordt wel erg spannend wanneer de pups zich gaan aandienen. Op het moment is alles is nog heel rustig en lijkt de aanstaande bevalling nog ver weg.
Na het overleven van een computercrash de afgelopen week, wordt nu hard gewerkt om de webcam weer operationeel te krijgen. Straks is dan weer alles van de pups te volgen...
Drukke boel in de buik...
Op het moment heeft Catou wat nieuwe bijnamen. Althans niet helemaal nieuw: ze heeft ze eerder gehoord, maar dat is alweer ruim 2 jaar geleden. Ze gaat nu ook weer - liefkozend - tijdelijk als "Bolle", "Dikke deur" en "Zeerobje" door het leven. Arme Catou. Ze is echt tonnetje-rond geworden en weet vaak niet goed hoe ze moet liggen. Vandaag is ze opnieuw op de weegschaal gezet en die gaf 31 kilo aan ! En dan hebben we nu nog krap twee weken te gaan. Overigens houdt ze zich verder prima. Buiten is ze iets rustiger geworden en loopt ze minder lang met de rest te rennen. Toch houdt een sloot haar nog steeds niet tegen, als ze een fazant ruikt. Opvallend is nu dat ze - na een half uurtje wandelen - steeds meer doet alsof de rest voorstaat op iets (het stilstaan van haar dochters is genoeg). Dat 'respecteerd' ze dan en gaat ze vervolgens in de sluiphouding er achteraan. Tja, je moet iets als ze het rennen niet meer zo lang volhoudt.
Er is veel drukte in haar buik te voelen. Moeilijk voor te stellen dat de pups nog bewegingruimte hebben, maar gelukkig is de boel flink levendig...
Catou eet niet meer zo overdreven veel als een week geleden. Dat past eenvoudigweg niet meer. Haar tijdelijk bed in het zijkamertje is alvast opgemaakt voor over een dag of tien... en dat getal klopt niet met wat de teller op de site aangeeft, maar gezien het gewicht dat ze nu al is aangekomen, kan het haast niet anders of de pups zullen zich iets eerder gaan aandienen. We gaan het zien en wachten het rustig af. Eerst op naar de laatste loodjes...
Nog krap 3 weken te gaan...
De dag na het laatste bericht over Catou is ze weer op de weegschaal gezet. Op dat moment woog ze 27,4 kg. Vandaag even snel opnieuw gewogen. En dat was best schrikken: 29,4 kg! En dat terwijl ze nog een krappe 3 weken te gaan heeft. Ze is nu dus al bijna 6 kilo aangekomen en dat maakt dat ze nu 25% meer weegt als normaal. Toch zou je het tegelijk niet denken tijdens de wandelingen. Zoals ook bij de vorige keren blijft ze nagenoeg even actief als haar twee dochters. En zo snel ook nog steeds... Een sloot van 1,5 meter breed springt ze nu maar niet meer over. Dat lijkt me heel verstandig. Grappig is ook weer haar stenge gegrauw als de anderen druk doen bij haar in de buurt. Ze beschermt zichzelf en haar buik!
In huis merk je wel dat het al niet meevalt, zo'n grote buik. Er wordt wat afgemopperd. Het zit duidelijk wel in de weg. Warm heeft ze het ook (lijfje moet zo hard werken). Wat dat betreft is deze dracht helemaal niet verkeerd getimed. Met het eten is het ook weer als vanouds. Er gaan 3 à 4 volle bakken voer naar binnen. Natuurlijk alleen maar als dit enorm smakelijk is gemaakt met wat vlees. Soms snoept ze alleen het lekkers tussen de brokken vandaan. En eet ze na een paar uur alsnog - opnieuw opgeleukt - haar bak leeg.
Op de foto - terwijl ze zich vermaakt met de kwartels - is weer heel goed te zien dat ze flink gegroeid is...
Catou is drachtig...!
Het was eigenlijk al duidelijk voor de bezoekers van deze website... Een week geleden is het échte aftellen naar de bevalling al begonnen. Helaas had ik even geen tijd gehad hier een nieuwsbericht aan te wijden mét bijpassende foto's. Vorige week was het ineens overduidelijk. Alle tekenen waren er eerder ook al wel; Catou had enorm veel te vertellen, kon niet genoeg geknuffeld worden en had alsmaar honger. Maarja, dat was de vorige keer ook zo... Toch was het nu anders, want haar buikje ging - zoals het hoort - met 4 weken dracht enorm groeien en dat is wel te zien op de foto's. De eerste is van een week geleden, de tweede van vandaag. Om goed te kunnen vergelijken heb ik er een oude foto naast gezet (klik voor een vergroting). Omdat het zo duidelijk was dat Catou pups draagt kon ik een echo achterwege laten. Er was geen twijfel over mogelijk !
Alles gaat uitstekend met Catou. Ze was vorige week al 2 kg aangekomen. Catou's normale gewicht is 23,8 kg. Een week geleden gaf de weegschaal 25,8 kg aan. Haar mooie buikje lijkt haar al wel af en toe in de weg te zitten, maar buiten vergeet ze alles en rent er dan nog lustig op los. Waarschijnlijk gaat ze dat tot het laatste moment ook zo - net als de vorige keren - zo volhouden.
Het Dagboek 2011 is aangemaakt en daar zullen vanaf nu weer de laatste nieuwtjes worden bijgehouden.
Catou is gedekt...!
Iets eerder dan verwacht - is Catou weer loops geworden. Dit was op 18 augustus een feit. Ondertussen heeft de dekking plaatsgevonden. Na ruim 28 dagen dracht, zal bekend zijn of we ons mogen verheugen op het D-nest. Als de dekkingen geslaagd blijken te zijn zullen de pups rond 2 november worden geboren. De pups zullen mamma en de roedel hier in de laatste week van december mogen verlaten. Jawel… net vóór of net na de Kerst. Duimt u mee...?
De aanstaande vader is Yarno, oftewel Anubis Od Cipíska. Hij is vanzelfsprekend uitgezocht op zijn karakter, zijn bewezen goede vererving en de beperkte verwantschap met Catou. Dit laatste omdat ik het persoonlijk heel belangrijk vind niet onnodig veel inteelt toe te passen.
Uiteraard voldoet ook dit nestje aan het fokreglement van de Nederlandse Vizsla Vereniging. Meer info hier te vinden op de Pupspagina.