"No one appreciates the very special genius of your conversation as the dog does." - Christopher Morley

Vizsla Draadhaar en Ruwhaar Teckel Kennel Fényes Varázs

Vizsla Draadhaar... de jachthond met vele gezichten...

Glenda, Dylle, Gündi, Leentje, Maudszen, Soof, Tess, Unique en Ysa...

Menu

Wie is online

We hebben 48 gasten en geen leden online

Fényes Varázs Csilla (Csilla)

{joomplucat:31451 limit=400|columns=4}

18-10-2010

Csilla is nu al weer twee weken bij ons.

Toen we met haar bij jou wegreden heeft ze een poosje op schoot zitten trillen en janken, ze zocht bij ons troost voor al het onbekende. Halverwege hebben we een korte pauze gehouden, daarna viel ze in slaap.

Eénmaal thuis stonden Lodewijk en Juriaan ons al op te wachten. Csilla struinde lekker de hele tuin door, maar daarna bleef ze stokstijf voor de drempel zitten. We hebben haar flink aangemoedigd en na een paar minuten kwam ze aarzelend binnen. Die eerste dag was het erg wennen voor haar en hadden we een heel timide hondje. Maar dat was snel over…

’s Nachts lag ze bij ons op de kamer in de reisbench. De eerste paar nachten moesten we er wel 6 keer uit. Maar ze moest maar twee keer echt plassen, dus we besloten om wat strenger te worden. De derde nacht hebben we haar om 11.30 uur uitgelaten en onze wekker om 3.00 uur gezet, Daar was ze het dus niet mee eens! Ze begon om 11.31 uur te janken en daar stopte ze niet meer mee. Ook na het uitlaten om 3.00 uur ging ze door met janken. Uiteindelijk ging ze slapen en ze sliep bijna de hele volgende dag (en wij ook). Daarna gingen de nachten prima. We schuiven het uitlaten langzaam op en we zitten nu op 4.45 uur.

Het overdag zindelijk worden zit er nog niet heel erg in. Ze geeft weinig aan en we moeten er heel alert op zijn haar pijlsnel op te pakken en haar dan buiten bij een plas flink te prijzen.

Ze doet niets liever dan flink ravotten met Lodewijk en Juriaan en daarna op schoot in slaap vallen. De jongens proberen ook om de opvoeding goed aan te pakken. Csilla kan inmiddels zitten, een beetje blijven, een beetje komen, ze weet dat ze als laatste naar binnen en naar buiten mag en ze blijft naast haar etensbak zitten tot wij haar “vrij” geven om te beginnen.

De eerste dagen at ze erg slecht, toen bleek ze een kuurtje nodig te hebben. Daarna ging het prima, ze eet nu goed en groeit hard. Er komen ook al wat stuggere haartjes door.

Ze is al even kort in het water geweest en dat ging ook goed. Nu is het wachten op de volgende zomer om het zwemmen te oefenen.

Als de cavia’s buiten staan gaat ze regelmatig naast het hok “voorstaan”, het jachtinstinct spreekt al.